Amanda Sylise....

Konu: Amanda Sylise.... Çarş. Haz. 23, 2010 2:00 pm

Düşünceliydi Andre.Soğuk gecede yağmurun altında amaçsızca ilerliyordu.Yağmur taneleri yavaş yavaş içine işliyordu.Yaprakların rüzgarla dansı, çıkan hışırtılar geceyi daha da üpertici yapıyordu.Andre 1.80 boylarında 21 yaşında , derin yüz hatlarına sahip bir gençti.Bir hafta önce yaşadıklarını ve Merry’i düşünüyordu.Andre hayvanlarla iletişim kurabiliyordu.Bu onun özel yeteneğiydi.Hayvanlar onun en yakınlarıydı.İçine kapanık , kimseyle konuşmayan hatta doğru düzgün yiyip içmeyen biri olduğu için arkadaş çevreside yoktu.Yapayalnızdı. Aklından çıkmayan tek isim Merry’di.

Bir Hafta Önce

Andre ıssız bir sokakta yürürken ses duymuştu. ‘’İmdat!’’diyordu.Andre şaşırmıştı.Bu sokakta bu saatte daha önce kimseyle karşılaşmamıştı.Sesin nerden geldiğini çözmeye çalışıyordu.Sol tarafındaki dar irime doğru ilerlemeye başladı.İçinde sebebini bilmediği bir üperti vardı.Tedirgin bir şekilde irime girdi.Garip bir şey gördü.Tam olarak ne olduğunu anlamak için elleriyle gözlerini ovuşturdu.Kırmızı gözleri olan fakat yüzü olmayan , oldukça uzun boyu olan ve havada uçabilen bir yaratık…
Andre donuk gözlerle yaratığa bakıyordu.Ayaklarının titrediğini yeni fark etmişti.Hala imdat sesleri geliyordu.Korktuğu halde başını sağ tarafa çevirdi ve o yüzle karşılaştı.Karşısındaki dünya güzeli bir kızdı.Altın sarısı saçları , gökyüzünü andıran deniz mavisi gözleri , ustalıkla yapılmış kıvrımlı dudakları…

Kızın üzerinde bedenini saran siyah uzun bir elbise vardı.Andre bir an yaratığı unutup kıza dalmıştı.Fakat yaratık sabırsızlanmaya başlamıştı.Garip garip sesler çıkarıyordu.Bu Andre’yi kendine getirmişti.Kız ‘’Al bu kolyeyi.’’dedi ve kolyeyi fırlattı.Andre kolyeyi yakalamıştı ama ne yapacağını bilmediği için boş gözlerle kıza bakıyordu.Yaratık Andre’nin üzerine gelmeye başlamıştı.Ne yapabilirim? Diyordu kendi kendine.Aklına dostları geldi.Gözlerini yumdu ‘’Sevgili dostlarım size ihtiyacım var.’’dedi.Kız garip bir şekilde bakıyordu Andre’ye.Ne yapıyor bu çocuk? Diye düşünüyordu.
Bir anda sokakta bulunan bütün hayvanalar irime gelmişti.Şimdi ise yaratığın üzerine doğru gidiyorlardı.Yaratık son bir kez alev kırmızı gözleriyle kıza baktı ve garip bir ses çıkardı.Daha sonra ortadan kayboldu.
Andre ‘’Teşekkür ederim.Şimdi gidebilirsiniz.’’dedi.Hayvanlar yavaş yavaş irimi terk etmeye başladı.Andre başını kıza doğru çevirdi.Şimdiye kadar doğru düzgün kimseyle konuşmamıştı Andre.Şimdi de utanıyordu.Üstelik kız dünyalar güzeliydi.İlk defa bu kadar güzel bir kız görüyordu.Ve ilk defa içinde bir şeyler kıpırdıyordu.’’Konuşmalısın Andre.’’diye kendini cesaretlendiriyordu.

‘’O yaratık senden ne istiyor ve sen kimsin?’’dedi.Ama sonradan pişmanlık duydu.Bu cümle biraz kaba olmuştu sanki.
‘’Ben Merry.O yaratık bir ruh emici.’’dedi.Sesi kadifemsiydi , insanın ruhunu okşayan bir yönü vardı.Andre tekrar kızın büyüsüne kapılıyordu.Tekrar Merry’nin gözlerine baktı.Merry de boş gözlerle ona bakınca kendine geldi.’’B-ben daha önce böyle bir yaratık görmedim veya duymadım.’’dedi zorla.Merry yüzünde bir tebessümle konuşmaya başladı.
‘’O yaratığın adı Ruh Emici Partelyus.Normal insanlara veya diğer canlılara zarar vermezler.Onlar yalnızca cennetten gönderilmiş meleklerin ruhlarını emerler.Onların ruhlarıyla beslenirler.’’dedi.Andre’ye bu anlatılanlar çok ilginç gelmişti.Olanları kavramaya çalışırken Merry tekrar konuştu.
‘’Andre hayatımı kurtardığn için çok teşekkür ederim.İyilik her zaman yanında olsun.’’dedi ve yanağına bir öpücük kondurdu.
Andre sarsılmıştı.Merry ona dokunmuştu.Andre’nin vücudundan bir ürperti geçti.Kendine geldiğinde Merry gidiyordu.
Andre’nin aklına kolye geldi.Arkasından ‘’Hey!’’dedi.
Merry yüzünde gülümsemeyle arkasına döndü.’’Kolyeni unuttun.’’dedi Andre.
‘’Kolye sende kalabilir.Umarım uğur getirir.’’diyerek gülümsedi.Ve artık gözden kaybolmuştu.Andre olanları gözden geçirirken atladığı ayrıntıları hatırladı.Cenneten gönderilmiş melek demişti.Yani Merry bir melekti.Ve Andre’nin ismini biliyordu.
‘’Umarım bir gün yine karşılaşırız.’’diye ümit etti Andre.

Konu: Geri: Amanda Sylise.... Çarş. Haz. 23, 2010 2:12 pm

Rp kısaydı ama konusu güzeldi. Betimlemeleri ve renkleri de güzeldi. Göz yorucu değildi. Yazım yanlışı göremedim.
Puanın 85*
İyi rpler !

Konu: Geri: Amanda Sylise.... Çarş. Haz. 23, 2010 2:14 pm

Ne olmak istediğini bana mesaj at.
Konu kilit !