Rpg (Role Playing Game) demek; Rol Yapma Oyunu demektir. Belirli bir karakter belirlersiniz, bu karakteri 3. şahıs gözüyle anlatırsınız. [Aslında 3. şahıs değildir. İLahi bakış açısıyla yapılır. Eğer 3. şahısla anlatılacak olsaydı karakterin ve çevrenin sadece dış görünümünden bahsedebilirdik. Fakat İlahi bakış açısı ile yazılınca her türlü duygular, betimlemeler yapılabilir.] Bunu yaparken betimlemelerden yararlanırsınız. İmla hatası yapmaz, noktalama işaretlerine dikkat edersiniz. Ama en önemlisi Rp’nin anlatımı ve uzunluğudur. Ro yaparken nelere dikkat etmeliyiz onları inceleyelim:
*Rp’de kendi karakterimizin ismini kullanırız.
‘’Sollemnia koşarak merdivenleri çıktı, yaramaz bir kahraman teknoloji sınıfını birbirine katmış olmalıydı. Yeşil gözleri etrafı tararken yerde uzanan çocuğu görüverdi. Bir an dehşete kapılmıştı Sollemnia, bunu çabucak atlattı. Yanına koşarken bir yandan gelen yanık kokusuyla içindeki adrenalin seviyesinin arttığını hissetti.’’
Örnekte görüldüğü üzere karakter ismimden bahsediyorum, onun duygularını Rp’me yansıtıyorum. Bunlar Rp'da dikkat edilmesi gereken temel şeylerdir.
*Rp’da noktalama işaretlerini düzgün kullanırız, Türkçe’ye dikkat ederiz.
‘’SoLLemnia koşarak merdivenLeri çıktı….yramaz bir teknLogy sınıfını birbirine katmış oLmalıydı=)’’
Bu tip ifadelerden kaçınmalısınız. Çünkü bunlar yazım hatasıdır. Ayrıca Rp yaparken Smiley kullanılmaz.
*Rp’da hatalı betimlemeler yapmayız.
‘’Sollemnia koşarak aydınlık odaya girdiğinde bir tek müdürü görmüştü. Bu saatte ne işi vardı Müdürün? Gözleri aydınlıkta onu göremese de varlığını sezmişti.’’
Sollemnia aydınlıkta nasıl göremiyor? Burada betimleme hatası var. Görememesinin sebebi aydınlık değil başka bir şey olmalıydı.
*Rp’de uzunluk önemlidir.
‘’Sollemnia koridorda gördüğü öğrenciye başıyla selam verip yoluna devam etti.’’
Bir cümlelik Rp olamayacağından bu Rp uyarı alır. Kısa bir Ro yapmak istiyorsak şu şekilde yapabiliriz.
‘’Sollemnia sakince koridorda yürüyordu. Dalgın ve halsiz bir görünümü vardı. Bu sırada karşıdan bir öğrencini geldiğini fark etti. Tanıdık bir simaydı, kahraman yardımcısı olduğu belliydi. Gülümsedi, kız da kendine karşılık vermişti. Biraz mahcup duruyordu. Sollemnia aldırmadı, birinci sınıf öğrencilerinin geneli böyle oluyordu. Başıyla mütevazi bir selam verdikten sonra yoluna devam etti.’’
~Alıntıdır~