Uyanışım ve Nyx

Bana ne olduğumu ve şuan ne yaptığımı bilmiyordum. Aslında hiç birşey hatırlamıyordum. Şuan aklımda olan tek şey kandı. Kanın kokusu çok güzel geliyordu ve onu tatmak istiyordum. Fakat daha gündüz olduğu için hiçbir şey yapamıyordum. Etrafta dolaşıyordum ama yapıcak birşey bulamıyordum. Tünellerden çıkma imkanımda yoktu. Oturup düşünmeye karar verdim ve yerdeki taşa oturdum. Neler olduğunu düşünmeye başladım. En son beni buraya Profesör Lousie getirmişti ve o gelene kadar hiç bir yere çıkmamamı söylemişti. Ondan önce ne olmuştu bir hatırlasam herşey benim için daha kolay olacaktı ama hatırlamıyordum. Ne kadar düşündüğümü bilmiyorum ama aklımda yavaş yavaş olanlar belirlemeye başladı. En son kan kustuğum ve büyük bir acı dalgasını yaşadığımı hatırladım ve hemen unutmayı istedim. O anı düşündükçe sanki aynı acıyı tekrar tekrar yaşıyordum. Bu berbat birşeydi. Ayağı kalktım ve düşüncelerimi unutmak için silkindim ve yürümeye başladım. Bir ara toprak elementi gücümün olduğunu anlamıştım ve aklıma Nyx geldi. Acaba Nyx beni görüyormudur ? "Ah ! Tanrıçam. Bana ne olduğunu bilmiyorum. Ama lütfen beni yalnız bırakma. " diyerek dua ettim ve gücümü denemeye karar verdim. Tüneldeki toprakları ayırmaya uğraştım ama hiçbir şey olmadı. Toprak yerinden bile kıpırdamadı. " Tanrıçam beni niye bıraktınız ? Ben ne yaptım ? " diye yakınmaya başladım. Artık yalnızdım. Kimse yoktu ve ben ne yapacağım hakkında hiçbir şey bilmiyordum. " Lousie bari nolur sen geri gel profesör " diye dua ettim.

Zaman ilerliyor ama hiç kimse gelmiyordu. Bundan sıkılıp tünellerde gezmeye başladım. Belki birşeyler bulabilirim diye ümit ettim. Tünellerde ilerlerken biraz ilerimde benbeyaz bir ışık parladı. Işığın içinden çok güzel ve zarif bir kadın çıktı. Bana çok anlayışlı şekilde bakıyordu. Birden bunun Nyx olduğu aklıma geldi ve hemen konuşmaya başladım. " Tanrıçam niye benim gücümü elimden aldınız ? Niye beni terk ettiniz ? Ben size ne yaptım ?" dedim. Nyx bana hafifçe gülümsedi ve " Sakin ol kızım. Ben seni bırakmadım. Sadece sen değiştin. Bunun nasıl bir değişim olduğunu ben sana söylemeyeceğim ama sen yakında anlıyacaksın. Gücün hep seninle yalnız bunu tekrar kendin elde etmen gerekir. Bunu için değişimini iyi yönde yap. " dedi ve sustu. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum ama hiç bir şey anlamıyordum. Beni mutlu eden tek şey Nyx'in beni bırakmamış olmasıydı. Tanrıçam tekrar konuşmaya başladı ve " Kızım acele etme. Herşey zamanla açığa çıkıcak ama lütfen senden tek isteğim herkese inanma. Her iyi görünen iyi değildir. Ayrıca dostlarına da güven. Kutsamaya kızım. " dedi ve birden bire gitti. Şok olmuştuum. Söylicek birşey bulamıyordum ve sadece arkadasından "Kutsanmaya" diyebildim.